Από το οπισθόφυλλο:
Ἡ βιοηθική ἐπέχει τό ρόλο γέφυρας πού ἐπιχειρεῖ νά συνδέει καί νά φέρνει σέ ἁρμονία τό ἐπιστημονικά ἐφικτό μέ τό ἠθικά ὀρθό. Καί ὅσο περισσότερο τό ἐπιστημονικά ἐφικτό ἐπεκτείνεται σέ ἐπεμβάσεις πού ἀφοροῦν ἀκόμα καί στίς πλέον εὐαίσθητες ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, τόσο περισσότερο γίνεται κατανοητή ἡ ἀνάγκη μιᾶς ἠθικῆς ἀξιολόγησης τῶν ἐπεμβάσεων αὐτῶν. Τί εἶναι ὅμως ἠθικά ὀρθό, ποιά εἶναι τά κριτήριά του; Πῶς μποροῦμε νά κρίνουμε, ἄν αὐτό πού καθιστᾶ ἡ ἐπιστήμη ἐφικτό εἶναι ὄντως χρήσιμο καί ὠφέλιμο γιά τόν ἄνθρωπο; Τά ἐρωτήματα αὐτά ἀπασχολοῦν σήμερα ἔντονα τίς ἐπιστῆμες καί τήν κοινωνία καί ἀποτελοῦν ἀντικείμενο ἑνός εὐρύτατου διεπιστημονικοῦ διαλόγου. Ὁ προβληματισμός αὐτός γιά τή βιοηθική ἀπασχόλησε καί τήν πρόσφατα πραγματοποιηθείσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, μεταξύ ἄλλων, προέβαλε τίς ἠθικές ἀρχές τοῦ σεβασμοῦ στήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου καί στή δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί ἐπισήμανε τή σημασία μιᾶς ὀρθόδοξης βιοηθικῆς προσέγγισης.
Μιά τέτοια προσέγγιση ἐπιχειρεῖται στό παρόν ἔργο μέ τήν προσδοκία νά ἀναδείξει τόν ὀρθόδοξο ἠθικό προβληματισμό καί μέ τήν πεποίθηση ὅτι ἡ ὀρθόδοξη θεολογία μπορεῖ νά συμβάλει ἐποικοδομητικά στό σχετικό διεπιστημονικό διάλογο. Ἀπό τήν ἄποψη αὐτή ἐξετάζονται, μεταξύ ἄλλων, σημαντικά θέματα τῆς βιοηθικῆς, ὅπως εἶναι ἡ ἔκτρωση, οἱ διάφορες μέθοδοι ὑποβοηθούμενης ἀναπαραγωγῆς, ἡ κλωνοποίηση, τό AIDS καί ἡ εὐθανασία.
